ژامه وو

دلتنگی خودش کشنده‌ست.

میدونی فکر نمی‌کردم ۴ سال دانشگاه اینقدر برام درگیری ذهنی ایجاد کنه، چون قبل از اینا اصلا دلم نمی‌خواست که بیام و فکر میکردم چیز خاصی نیست، الان واقعا همینه؛ خود دانشگاه یه چیزیه مثل همون مدرسه ولی شاید باز تر و باحال تر ولی آدمایی که تو دانشگاه پیداشون کردم،باهاشون آشنا شدم، من رو فهمیدن، من اونا رو فهمیدم و در آخر یک خانواده شدیم خیلی برام ارزشمندن، به قدری که شاید فوق العاده قلبم به درد بیاد که چند سال آینده قراره از هم جدا بشیم، خیلی به این فکر کردم که شاید بشه بعد ها هم اون خانواده رو حفظ کنیم یا اینجور چیزا و امیدوارم که بشه
خانوادم برام ارزشمندن و دوست داشتنی چون باعث شدن من خودم رو بشناسم، خودمو تغییر بدم ،مشکلاتم رو ببینم یا بزار راحتش کنم چون دوستون دارم به اندازه شیرینی باقلوا عید نوروز
دلتنگی های مختلفی رو چشیدم اما این دلتنگی برام فرق داره چون دلیل خاصی برای توجیهش ندارم، فقط میتونم بگم دلم تنگ میشه برات و البته هممون
ازت ممنونم که خیلی وقتا بودی،گفتی،خندیدم، راه رفتیم ،غیبت کردیم و برامون لحظه های در کنار هم بودن به بهانه مختلف مثل کیک و ماکارونی ساختی
دلم برات تنگ میشه💙 و ماباقیشم خودت منو می‌شناسی چیزی نمیگم

به به حج خانوم من دوباره پست گذاشت😂
خب بسه دیه پاشو بیا اصفهان دل منم برات تنگه
بدو بدو

از بس کسشر مینویسی
در مورد ی موضوع تخمی میخای حرف بزنی که تو دوتا جمله خلاصه میشه اما بر میداری از همجات ی مشت دری وری مینویسی که هیچکدوم به هم ربط ندارن🤣🤣🤣
بعدم من همه مزخرافتو میخونم چون میخندم فقط😂
کلا از مغز تو چیزی جز کسشر بیرون نمیاد😂

چشم عزیزم
میدونم سکوت میکنی که جلو همه بروز ندی دلتنگ منی
منتظرتم حج خانوم❤️🥰🙂

خره عمر سایت من ۸۶۴ روزه و از تو ۸۵۲
یعنی من ۱۲ روز زودتر از تو اومدم اینجا
پس من بزرگترم 😂

بخدا همیشه همه پست هاتو میخوندم🙂🙂